មមោចខៀវ

ឈ្មោះវិទ្យាសាស្រ្ត៖          - Nephotettix cincticeps

ដំណាក់កាលនៃការកើតឡើង និងបំផ្លាញ់៖ ដំណាក់កាលកូនសំណាប ដំណាក់កាលលូតលាស់ ដំណាក់កាលចេញផ្កា

ធម្មជាតិនៃការខូចខាត៖

• ទាំងសត្វពេញវ័យ និងកូនតូច បឺតជញ្ជក់ពីស្លឹក និងដើមរុក្ខជាតិ
• មានដង់ស៊ីតេសត្វខ្ពស់អាចបណ្តាលឱ្យមានការខូចខាតធ្ងន់ធ្ងរ និងការបាត់បង់ដល់សេដ្ឋកិច្ច
• មមោចខៀវគឺជា វ៉ិចទ័រនៃការចម្លងជំងឺ និងមេរោគ

រោគសញ្ញានៃការខូចខាត៖

• ស្លឹកដែលឆ្លងមេរោគប្រែជាពណ៌លឿង និងស្ងួត

ប្រភព៖ Ento 331

រូបភាពទី២៩ វត្តជីវិតនៃមមោចខៀវ

ប្រភព៖ IRRI

រូបភាពទី៣០ មមោចខៀវពេញវ័យ

ប្រភព៖ Lucid central

រូបភាពទី៣១ រោគសញ្ញាចុងស្លឹក បំផ្លាញដោយមមោចខៀវ

 

វិធានការគ្រប់គ្រង

• ភ្ជួរស្រែនៅរដូវរងា
• ដី​ដែល​ដាំដុះ​ឆាប់ ​អាច​នឹង​មាន​ជំងឺ​មេរោគ​ច្រើន​ឆ្លង​តាម​ស្លឹក​
• ជៀសវាងការប្រើជីអាសូតលើសកម្រិត
• ដាំដុះពូជអាយុកាលយូ ជាមួយម៉ាស៊ីនស្ទូង
• រក្សាពួកប្រេដាក់ទ័រ (ពីងពាង) អោយបានច្រើននៅក្នុងវាលស្រែ

ការគ្រប់គ្រងគីមីសាស្រ្ត

• ប្រើប្រាស់ថ្នាំសំលាប់សត្វល្អិតជាក្នុងអត្រាដែលបានណែនាំ
  • ធាតុ អាសេហ្វត -0.022-0.033 គីឡូក្រាម/ហិតា
  • ធាតុ អាសេហ្វត+ គ្រាប់ ខាបារីល
  • ធាតុ កាបូហ្វូរ៉ាន 0.45-0.6 គីឡូក្រាម/ហិតា
  • ធាតុ ឆូឡូរ៉ូឌែមហ្វម 1.0- 1.5 គីឡូក្រាម/ហិតា
  • ធាតុ ឌីហ្សីណូន1-1.5 គីឡូក្រាម/ហិតា
  • ធាតុ ឌីស៊ុលហ្វូតុន 0.1 គីឡូក្រាម/ហិតា
  • ឌីក្រូថូផូស 0.3-0.5 គីឡូក្រាម/ហិតា
  • ដេមេតុន-អែស-មេទីល 0.75 – 1.5 គីឡូក្រាម/ហិតា
  • ធាតុ អ៊ីនដូសស៊ុលហ្វាន 1.0 គីឡូក្រាម/ហិតា