មមោចត្នោត

ឈ្មោះវិទ្យាសាស្រ្ត៖ Nilaparvata lugens

ដំណាក់កាលនៃការកើតឡើង និងបំផ្លាញ់៖ ដំណាក់កាលលូតលាស់

ធម្មជាតិនៃការខូចខាត៖  វាយប្រហាររុក្ខជាតិទាំងមូល និងធ្វើឱ្យខូចខាតដោយការបឺតជញ្ជក់រុក្ខជាតិ ពីស្លឹក និងដើម

រោគសញ្ញានៃការខូចខាត៖

• ស្នាមអុចពណ៌លឿង និងបៃតងមិនស្មើគ្នានៅលើរុក្ខជាតិ
• ស្លឹកចាស់មានពណ៌លឿងពីចុងស្លឹកទៅកណ្តាល
• ស្ងួត ឬខ្លោចស្លឹក ហៅថា Hopper Burn

ប្រភព៖ IRRI

រូបភាពទី៦ មមោចត្នោតពេញវ័យ

 

វិធានការគ្រប់គ្រង

• ជៀសវាងការដាំដុះលើសពី 2 ដំណាំក្នុងមួយឆ្នាំ
• ដាំដុះពូជដែលមានអាយុកាលខ្លី
• ការបែងចែកការប្រើប្រាស់ជីអាសូត
• បង្ហូរទឹករយៈពេល 3-4 ថ្ងៃប្រសិនបើមានដង់ស៊ីតេខ្ពស់នៃ មមោចត្នោតនៅក្នុងវាល
• ប្រលែងសត្រូវធម្មជាតិដូចជាប្រដាក់ទ័រ និងប៉ារ៉ាស៊ីតទៅវាល
• កាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់សារធាតុគីមីដើម្បីបង្កើនចំនួនសត្រូវធម្មជាតិក្នុងទីវាល
• ពូជ IR 26, IR 64, IR 36, IR 56, IR 72, IR 74 គឺធន់នឹង មមោចត្នោត

ការគ្រប់គ្រងគីមីសាស្រ្ត

• ប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត
• ប្រើថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត បើសិនចាំបាច់
• ដូចជា Chlopyriphos/ Carbosulfan/ Asitarmiprit/ Cartat