ជំងឺស្រពោនស្លឹក
ជំងឺស្រពោនស្លឹកបង្ករឡើងដោយ បាក់តេរី (Xanthomonas oryzae pv. Oryzae).
- ការឆ្លងអាចចាប់ផ្តើមនៅដំណាក់កាលកូនសំណាប និងកើតមានញឹកញាប់ជាងនៅដំណាក់កាលបែកគុម្ព
- ស្លឹកស្ងួត ក្រៀម និងងាប់ លើកូនសំណាបដែលអាចមើលឃើញនៅក្នុងថ្នាលបណ្តុះ
រោគសញ្ញា
-
រោគសញ្ញាចាប់ផ្តើមនៅចុងស្លឹក និងគែមស្លឹក។ វាលេចចេញជាឆ្នូតពណ៌លឿងដូចជាំទឹក ហើយឈានទៅរកតួរស្លឹក។ ក្នុងរយៈពេល 1-2 ថ្ងៃ ប្ដូរពីឆ្នូតពណ៌បៃតង ទៅជាពណ៌លឿង ឬពណ៌ចំបើង។
- ស្នាមដំបៅពណ៌បៃតង-ខៀវ ឬពណ៌ទឹកក្រូចដែលមានគែមរលកអាចមើលឃើញកន្លែងដែលជាលិកាស្លឹកឆ្លងមេរោគ និងជាលិកាដែលមិនឆ្លង។
ប្រភព៖ Research Gate
វដ្តនៃជំងឺ
- មេរោគវារស់នៅក្នុងចំបើង កាកសំណល់រុក្ខជាតិនៅក្នុងស្រែដែលត្រូវាបានរងការបំផ្លាញ ដើមស្មៅស្រូវ និងគ្រាប់ រួចបន្តទៅរដូវបន្ទាប់។
- ការអនុវត្តប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ត និងការបង្ហូរទឹក និងខ្យល់បក់ខ្លាំង ជំរុញឱ្យបាក់តេរីបង្កជំងឺរីករាលដាលពាសពេញតំបន់ និងឆ្លងចូលទៅក្នុងស្រែផ្សេងទៀត តាមរយៈរបួសលើផ្នែកនៃរុក្ខជាតិ។
ពូជដែលធន់ទ្រាំ
- នៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍មានពូជ PSB Rc82 ដែលធន់នឹងជំងឺស្រពោនស្លឹក
- ពូជ Macassane នៅក្នុងប្រទេសម៉ូសំប៊ិក IR22 នៅក្នុងប្រទេសតង់ហ្សានី និង IR 55 គឺជាពូជដែលធន់ទ្រាំនឹង ជំងឺស្រពោនស្លឹក
ការអនុវត្តល្អសម្រាប់ការបង្ការ
- សម្អាតវាលស្រែដោយការភ្ជួរលប់ស្មៅ រុក្ខជាតិផ្សេងៗ ចំបើង កប់ទៅក្រោមដី។
- ធ្វើការភ្ជួរាស់ហាលដី ចន្លោះរដូវដាំដុះស្រូវ ដើម្បីកាត់បន្ថយមេរោគដែលនៅក្នុងសំណល់រុក្ខជាតិ និងក្នុងដី
ការគ្រប់គ្រងគីមីសាស្រ្ត
- ការតព្យាបាលគ្រាប់ពូជ - កាការព្យាបាលគ្រាប់ពូជជាមួយនឹងថ្នាំសម្លាប់ផ្សិតដែលបានណែនាំដូចជា ខូបភើ អុកស៊ីតក្លរ៉ាយ(ឬ) ខូបភើ ស៊ូលផាត
- ត្រាំគ្រាប់ពូជក្នុង សេរេសាន (0.1%) រយៈពេល 8 ម៉ោង ហើយបន្ទាប់មកលាយគ្រាប់ពូជត្រាំជាមួយ ស្រ្តេបតូសាយឃ្លីន (3ក្រាម ក្នុងទឹកលីត្រ)
- នៅក្នុងទីវាលបាញ់ថ្នាំ ស្រ្តេបតូម៉ាយស៊ីនស៊ុលហ្វាត+ តេត្រាស៊ីគ្លីន 300ក្រាម + ខូបភើ អុកស៊ីតក្លរ៉ាយ1.25គីឡូក្រាម/ហិតា